หลักสูตร ผู้สอนด้านความปลอดภัยฯตาม พรบ.ความปลอดภัย 2554

หลักการและเหตุผล

ใน ปี 2559 มีลูกจ้างประสบอันตรายจากการทำงาน จำนวน 90,990 ราย ซึ่งการประสบอันตรายนั้นมีสาเหตุจากยานพาหนะเป็นจำนวน 3,173 ครั้ง ถือเป็น 1 ใน 10 ของสาเหตุหลักที่ทำให้ลูกจ้างประสบอันตราย (สำนักงานกองทุนเงินทดแทน สำนักงานประกันสังคม กระทรวงแรงงานม, 2559) และจากสถิติการประสบอันตรายข้างต้นพบว่าปัจจัยที่อาจทำให้เกิดอันตรายจากการใช้งานรถยกนั้น ได้แก่

1. การปรับงานที่สูงเกินมาตรฐาน และวางชิ้นงานไม่สมดุล

2. พื้นทางเดินรถขรุขระ มีสิ่งของวางกีดขวาง 

3. หมุนและขับรถด้วยความเร็ว โดยเฉพาะในพื้นที่คับแคบ

4. ขับรถโดยชิ้นงานบดบังวิสัยทัศน์ในการขับขี่ เช่น ชิ้นงานสูง หรือการขับขี่ในทางลาดชัน

5. การฝ่าฝืนกฎระเบียบโดยใช้รถยกเป็นรถโดยสาร

6. การใช้งานรถยกผิดประเภท เช่น ใช้แทนนั่งร้านหรือบันไดในการขึ้นที่สูง

7. ไม่ปฏิบัติตามกฎความปลอดภัย ฯ

เพื่อเป็นการป้องกันและลดการประสบอันตรายที่จะเกิดกับลูกจ้างและผู้ที่ปฏิบัติงาน ภาครัฐจึงได้ออกกฎหมายที่เกี่ยวข้องสำหรับให้ผู้ที่ใช้งานรถยก ได้ปฏิบัติตาม ดังนี้ กฎกระทรวง กําหนดมาตรฐานในการบริหารและการจัดการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทํางานเกี่ยวกับเครื่องจักร ปั้นจั่น และหม้อน้ํา พ.ศ. ๒๕๕๒  มีสาระสำคัญคือ “รถยก” หมายความว่า รถที่ติดตั้ง อุปกรณ์ใช้สําหรับการยกหรือเคลื่อนย้ายสิ่งของ และส่วนท่ี ๔  ข้อ ๓๖ นายจ้างต้องจัดให้ลูกจ้างท่ีผ่านการฝึกอบรมตามหลักสูตรท่ีอธิบดีประกาศกําหนด ทําหน้าที่เป็นผู้ขับรถยก

ดังนั้นเพื่อปฏิบัติให้สอดคล้องตามที่กฎหมายกำหนด และลดการประสบอันตรายภายในองค์กร การจัดอบรมให้ความรู้ ความเข้าใจและสร้างทักษะการปฏิบัติงาน การขับขี่รถยกอย่างปลอดภัย และการบำรุงรักษา ให้กับพนักงานและผู้ที่เกี่ยวข้องจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับทุกหน่วยงานที่มีการนำรถยกเข้ามาใช้เพื่ออำนวยความสะดวกในการยกเคลื่อนย้ายสิ่งของ